دل داده ام بر باد، بر هر چه بادا باد/
مجنون تر از لیلی، شیرین تر از فرهاد/
ای عشق از آتش اصل و نسب داری/
از تیره ی دودی، از دودمان باد/
...
آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر/
از بوی تو آتش، در جان باد افتاد/
هر قصر بی شیرین،چون بیستون ویران/
هر کوه بی فرهاد کاهی به دست به باد/
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند/
ارث پدر ما را، اندوه مادر زاد/
از خاک ما در باد بوی تو می آید/
تنها تو می مانی،ما می رویم از یاد/
---------
قیصر امین پور